Szabla Polska Ułańska DENIX WZ 1921/1922 z dekoracyjnym temblakiem + pochwa stalowa
Szabla Polska Ułańska DENIX WZ 1921/1922 z dekoracyjnym temblakiem + pochwa stalowa
Opis produktu
Szabla Polska Ułańska Denix 1921 - replika szabli polskiej oficerskiej wykonana ręcznie przez polskiego producenta Denix z dbałością o każdy szczegół. Trzon rękojeści jest drewniany, obciągnięty czarną skórą. Ostrze szabli czyli tzw. głownia wykonana została ze stali. Rękojeść z jelcem wykonana z mosiądzu. Jelec krzyżowo kabłąkowy. Rękojeść stylizowana na skórę jaszczura oraz opleciona ozdobnym drutem. Do rękojeści zamocowano ozdobny temblak ze złotej taśmy zakończonej czerwonym chwostem. Pochwa blaszana z dwoma ryfkami i ruchomymi koluszkami, zakończona ostrogą - płetwą.
W zestawie: SZABLA WZ 1921/1922 + stalowa pochwa
PRODUKT ORYGINALNY!
Replika szabli Polskiej - Ułańskiej
Cechy Szabli Polskiej:
- trzon rękojeści drewniany, obciągnięty czarną skórą
- karby wypełnione mosiężnym skręconym drutem tzw kordelasem
- rękojeść z jelcem wykonana z mosiądzu
- głownia ze stali wysokogatunkowej nie hartowanej
- do rękojeści zmocowano ozdobny temblak ze złotej taśmy zakończonej czerwonym chwostem
- pochwa blaszana, z dwoma ryfkami i ruchomymi koluszkami, zakończona ostrogą -płetwą.
Szabla Polska ze stalową pochwą w komplecie
W zestawie znajduje się pochwa stalowa wykonana zgodnie z wzorem historycznym, dokładnie dopasowana indywidualnie do każdej głowni. Pochwa jest wykonana z nierdzewnej blachy, zakończona szerokim trzewikiem i dodatkowo wyposażona w stalowe sprężyny utrzymujące głownię we właściwym położeniu.
Dane techniczne szabli Ułańskiej:
- Producent: Denix
- Długość całkowita: 930 mm
- Waga: 1700 g
Historia Polskiej szabli Ułańskiej wz. 1921:
Szable wz. 1921 to w okresie międzywojennym najpopularniejsze szable Wojska Polskiego. Wprowadzone zostały rozkazem wydanym przez Ministerstwo Spraw Wojskowych w dn. 12 IV 1921 r. jako regulaminowe uzbrojenie dla wszystkich broni. Do 1939 r. znajdowały się one min. w dywizjonach artylerii konnej, kawalerii Korpusu Ochrony Pogranicza i w kawalerii dywizyjnej. Szabla oficerska wz. 1921/1922 przeznaczona była dla wszystkich rodzajów broni, wzorowano ją na szabli podoficerskiej wz. 1921.
Polska szabla ułańska wz. 1921, znana również jako szabla wz. 21, była standardową bronią białej broni polskich ułanów w okresie międzywojennym. Była to modyfikacja wcześniejszego wzoru szabli ułanskiej wz. 1917/21.
Wzór 1921 został opracowany w oparciu o doświadczenia I wojny światowej, gdzie ułani polscy walczyli jako jednostki kawalerii. Szabla wz. 1921 miała za zadanie łączyć cechy tradycyjnej broni białej z nowoczesnymi potrzebami pola walki.
Charakterystycznymi cechami szabli wz. 1921 były:
1. Ostrze: Miało długość około 87 cm, było lekko zakrzywione i dwukrawędziane na pierwszych 2/3 długości od nasady. Reszta ostrza stanowiła jednostronną krawędź tnącą. Ostrze było wykonane z wysokiej jakości stali.
2. Głownia: Szabla posiadała prostą głownię o charakterystycznym profilu, co dawało możliwość skutecznego przebijania pancerzy przeciwnika.
3. Rękojeść: Była wykonana z drewna, pokryta skórą, zakończona charakterystycznym, umieszczonym pod kątem około 45 stopni, rękojeścią zakończoną piórem (stąd popularna nazwa "szabla z piórem"). Na rękojeści znajdowała się prostokątna, mosiężna tarczka z herbem Polski.
4. Grot: Mocowany na wierzchołku rękojeści, służył do atakowania przeciwnika poza zasięgiem ostrza.
5. Pochewa: Ułani nosili szablę w skórzanym pudełku na kaburę, zwanej pochewą. Była ona przewiązywana przez ramię ułana, umożliwiając noszenie szabli na boku.
Szabla wz. 1921 była popularna w polskiej kawalerii do czasu jej rozwiązania w wyniku zmian taktyki i modernizacji wojska pod koniec lat 30. Była symbolem polskiej tradycji i dumy narodowej, a jej wzór był inspirowany szablami używanymi przez ułanów w czasie powstań narodowych i wojny polsko-bolszewickiej. Dziś stanowi cenny element kolekcjonerski i często jest używana podczas uroczystości i parad wojskowych.